Komende ALV op 21 november a.s. zal het bestuur de leden vragen om 2 extra bestuursfuncties te creëren: een bestuurslid 'duurzaamheid' (denk aan energie, electrificatie van schepen, etc) en een bestuurslid 'externe betrekkingen' (denk aan zusterverenigingen, watersportverbond, lobby naar de gemeentes, ontwikkelingen rond buitenIJ, Markermeer, etc.). Deze zijn naar ons oordeel hard nodig: het bestuur redt het niet in de huidige samenstelling, gezien de hoeveelheid werk en 'ballen van de zijlijn' die op ons afkomen.

De huidige bestuursleden Hugo, Sigrun (beiden algemeen bestuurslid), Frank (havencommissaris Marken), Anneke (penningmeester) en Bob (voorzitter) blijven aan: hun 3-jaarstermijnen lopen nog door.

Ger Langhout treedt af als havencommissaris Durgerdam en neemt op 21 november afscheid na 20 jaar in de havencommissie waarvan de laatste 7 1/2 als havencommissaris. Jan Verjaal (wiens termijn loopt tot maart 2026)  treedt af als secretaris en gaat op voor een nieuwe 3-jaarstermijn als opvolger van Ger: havencommissaris Durgerdam.

Er zullen dus voor vier functies in het bestuur bestuursverkiezingen zijn.

Het bestuur stelt voor alle vier functies kandidaten, tegenkandidaten kunnen zich tot 5 dagen voor de vergadering bij het secretariaat melden, met 10 handtekeningen van leden. De formele kandidaatstelling vindt plaats in het vergaderboekje voor de ledenvergadering, dat uiterlijk 7 november in de nieuwsbrief wordt gepubliceerd.

De bestuurskandidaten zijn: 

Jorrit de Boer als secretaris.  

Ger Jager als bestuurslid (speciaal belast met externe betrekkingen).

Pim Heyselaar als 2e penningmeester, en

Jan Verjaal als havencommissaris Durgerdam.

Zij stellen zich hieronder kort voor. Graag tot 21 november! (Uiteraard vinden jullie de agenda en alle preciese gegevens vanaf 7 november in het vergaderboekje voor de ALV.)

Bob van der Winden

Even voorstellen: Jorrit de Boer

Zeilen is altijd de rode draad in mijn leven geweest. Opgegroeid op het water, heb ik op allerlei boten gevaren – recreatief én competitief.
Halverwege mijn carrière in het bedrijfsleven – waar ik IT-teams op drie continenten aanstuurde en meestal weg was van huis, mijn vrouw en drie kinderen – voelde ik dat het tijd was voor verandering. In 2007 verkochten we ons huis, namen afscheid van schoolklassen en collega’s en vertrokken met onze stalen kits, de Palustris. Via Spanje en Portugal bereikten we uiteindelijk de tussenstop voor enige tijd: Paramaribo. Daarna volgden maanden in de Caribbean, een winterse oversteek naar de Azoren en, als hoogtepunt, de geboorte van onze jongste zoon Jelle in Horta, Faial. In 2009 keerden we via Engeland terug naar IJmuiden.

De jaren daarna stonden in het teken van opnieuw wortel schieten: werk hervatten, kinderen laten landen. Voor mij was dat niet eenvoudig – de vrijheid van het zeilersleven verruilen voor kantoor was een uitdaging. Als remedie verlengde ik de Palustris met een paar meter, en werd het een pilothouse-ketch. Toen de boot eindelijk klaar was, waren de oudsten minder enthousiast om mee te gaan, maar gelukkig bleef Jelle graag meezeilen naar Noorwegen, Engeland en natuurlijk het IJsselmeer en de Wadden.

In 2011 meldde ik mij aan bij Het Y en enige jaren later kreeg ik het bericht dat er een plek vrij was in de haven van Marken. Intussen was ik weer volop actief in de IT, uiteindelijk als bestuurder van weer een internationaal opererend bedrijf. Tot 2019 – op Jelles tiende verjaardag – we opnieuw de lijnen losgooiden voor een half jaar Azoren. Daarna besloten Dafne en ik het roer om te gooien: samen bouwen we nu aan haar onderneming, waarin een groeiend team van gedragswetenschappers scholen en ouders ondersteunt bij ontwikkeling- en gedragsvraagstukken.

De Palustris vaart nog steeds. We zijn vrijwel ieder weekend in Marken en maken jaarlijks een zomerreis. Het Y is voor mij een plek waar passie voor zeilen en gezelligheid samenkomen.
Als secretaris wil ik bijdragen aan het versterken van die verbinding: goed luisteren, helder communiceren en zorgen dat alles soepel loopt achter de schermen.

Even voorstellen: Ger Jager

Ooit studeerde ik Nederlands en Geschiedenis aan de nieuwe leraaropleiding in Groningen, maar stapte over naar theater en dans aan de Amsterdamse Theaterschool. Daarna volgde een danscarrière en was ik 24 jaar voortrekker van Dansmakers Amsterdam, een internationaal opererende talentontwikkelplek.

Met die club kwam ik in 2011 naar Noord en bouwde deels met eigen handen een danstheater op het terrein van de Storkhallen in Noord. Nu huist daar het produktiehuis Likeminds.

Ook nu nog werk ik in de culturele wereld van Amsterdam, in Noord maar ook meer en meer in Nieuw West. In die twee stadsdelen werk ik met mijn stichting Wijsneus aan talentontwikkeling voor basisschoolkinderen veelal op scholen en in wijken en buurten waar deze kinderen weinig vanuit huis meekrijgen.

Zeilen en water is al lang een grote passie. Ook in mijn politieke uitstapje naar de Amsterdamse Gemeenteraad (2010-2018) zijn water, haven (bootjes dus!) en natuur pregnant aanwezig geweest in mijn woordvoerderschappen.

Niet zo gek dus dat ook een tijdelijk professioneel uitstapje naar de commerciële charter zeilvaart, na de studie Kleine Zeilvaart aan de Enkhuizer Zeevaartschool, in mijn levensloop voorkomt. Nog altijd ben ik verbonden aan die school en werk mee aan initiatieven om de commerciële handelsvaart ingrijpend te vergroenen waarbij het zeil als primaire voortstuwingsbron weer een rol kan spelen.

Zeilvereniging ‘ t Y is de allerleukste en fijnste plek om als zeiler mee verbonden te zijn zowel in Durgerdam alsook het prachtige Marken.

Mee besturen is dan ook een voorrecht. Kan niet wachten!

Even voorstellen: Pim Heijselaar

Aangenaam kennis te maken! Ik ben Pim Heijselaar 53 jaar, 13 jaar geleden ben ik door mijn vrouw Paulien aangestoken met het zeilvirus. Al blijf ik de kok en matroos aan boord.

Samen zijn we inmiddels naar Denemarken en de Franse kust gezeild. Maar ons favoriete gebied blijft toch het Nederlandse wad. Dat deden we met onze Maxi77, deze is afgelopen voorjaar verkocht, nu zijn we op zoek naar een nieuw scheepje. Wat niet betekent dat ik weinig op het water te vinden ben… Met Maarten Muntinga zijn gezellige 30+ Laserzeilclubje heb ik de afgelopen twee jaar de kom bij Durgerdam zeer regelmatig onveilig gemaakt.

Al blijft het voor mij als oud-alpinist nog steeds wennen, die andere knopen, en een touw dat ineens een lijn heet. De bergen trekken overigens nog steeds, vooral in Scandinavië tegenwoordig, dit jaar heb ik een 12 daagse solo tocht met tent door de Noorse Femundsmarka gemaakt, en samen met Paulien een lange tocht over de Hardangervidda.

De laatste jaren was ik op de achtergrond al actief met de financiële kant van het Y, ik heb met Cobie de digitale administratie opgeschoond en samen met Bob en Anneke de afgelopen jaarrekeningen en budgetten bewerkt. Nu Sigrun een andere rol op zich neemt stap ik graag in het gat dat ze achterlaat, en zal ik Anneke verder ondersteunen met de financiële en administratieve kant van de mooiste havens van Nederland

In het dagelijks leven ben ik administrator/boekhouder bij European Cultural Foundation in Amsterdam.

Even voorstellen: Jan Verjaal

Toen de term 'bruine vloot' nog maar net was uitgevonden leerde ik varen voor de deur van Het Y.
De schipperscursus van Frans Eisenloeffel vanuit Muiden op een unieke variëteit aan platbodems met de authentieke geuren van taan, lijnolie, Stockholmer teer en koffie. 

De eerste wedstrijden: Trintel en Houtrib, beide georganiseerd door Het Y.
De naam IJmeer was amper bedacht, Almere was een concept, en van IJburg had nog niemand gehoord.
Daarna groeide het vaargebied: IJsselmeer, het Wad, Friesland (IFKS), Zeeland, de Noordzee en het Kanaal, de Hebriden en Denemarken. Op platbodems, classico's en scherpe jachten, toerend en in wedstrijden.

Na een studie sociale geografie en kartografie kwam ik beroepsmatig in de ICT terecht, de laatste vijftien jaar daarvan in test- en kwaliteitsmanagement.
En altijd was ik ook al een beetje bestuurder, onder andere in de (partij)politiek.

Vanaf 1992 kwam daar wedstrijdorganisatie bij; onder andere secretaris van de Enkhuizer Klipperrace, vanaf 2005 wedstrijdleider van o.a. de Klipperrace en van 2017 - 2024 het rondje Noord-Holland. Sinds een jaar of twaalf zit ik als National Judge met een fluitje en een gele vlag in juryboten, en na ‘einde protesttijd’ in de protestkamer.

In maart 2017 werd ik tweede secretaris van Het Y, en in maart 2020 eerste secretaris. Een mooie vrijwilligersrol in een fantastische club. Maar toen na bijna negen jaar secretariaat de post van havencommissaris vrij kwam, kreeg ik daar al heel gauw zin in. Meer praktijk en minder administratie, dat lijkt me wel wat.